Omdat Twitter soms wat moeilijk te volgen is.

Dit is een reactie op en draadje door Jeroen Lemaire, CEO van In The Pocket op Twitter. Jeroen reageert op de beslissing van Shopify en Twitter om “digital by default” te gaan. Wat Shopify en Twitter daarmee bedoelen is dat ze er van uit gaan dat iemand op afstand werkt, ipv op een centraal kantoor. Ze gaan dus weg van een visie van “office-centricity” waar het kantoor de centrale as van communicatie is.

Ik reageer op enkele punten van Jeroen.

Om te beginnen: ik ben ervan overtuigd dat bedrijven, incl het mijne, thuiswerk een betere plek zullen kunnen geven in de work-life mix dankzij dit grote WFH-experiment. Er zijn tal van voordelen: geen pendel, meer tijd voor het gezin, meer focus.

Akkoord.

Maar de claim dat kantoren passé zijn, lees ik vooral bij mensen die de rekening voor zichzelf gemaakt hebben. Bedrijven hebben een maatschappelijke rol en moeten breder denken.

Wie is er bij gebaat bij thuiswerk by default? Niet de jonge schoolverlater alvast, die nog een netwerk moet uitbouwen, mentors vinden en professionele skills aanleren. Of zeggen Lutke en Dorsey dat het begeleiden van schoolverlaters het werk is van andere bedrijven?

Over een netwerk. Als we het over een klassiek netwerk hebben – waarom zou iemand dat netwerk vinden op een kantoor? Je hebt directe collega’s en een leidinggevende; dat heb je even goed op afstand.

Ik heb mijn netwerk gevonden via allerhande community events en conferenties, niet via op een kantoor werken.

En wat met die ervaren professionals? Hebben zij geen verantwoordelijkheid om collega’s te inspireren, te mentoren, te helpen? Bij  @itpocket hebben ze dat alvast wel. Wat zou het jammer zijn als hun kennis enkel nog ingezet wordt voor zogeheten “performance”.

En waarom heb je hier een kantoor voor nodig? Wat heeft dit met een kantoor te maken?

Als het dan over mentoring gaat. Ik ben momenteel op afstand een stage aan het begeleiden, samen met mijn collega’s. Wat heeft dit te maken met een kantoor?

Ook de structuur die het kantoorleven brengt in het leven van mensen is voor velen belangrijk. Thuiswerk vraagt een grote zelfstandigheid. Om in de 24/7 asynchrone stroom van info en taken staan zonder op te branden moet je sterk in je schoenen staan.

Het zijn, IMO, altijd die “sterken” die zo hard tegen het kantoor tekeer gaan. Zij die geen problemen hebben met zelforganisatie, carrière mgmt, onafhankelijkheid. Ik vind dat een egocentrische houding

Je zit in een beroep waar je mensen voor nodig hebt die je vertrouwt om complexe taken op te kunnen lossen, en je zou hen dan niet kunnen vertrouwen met enige zelfstandigheid? Ik vind dit een vreemde opstelling.