Het einde van het jaar brengt vaak een moment van reflectie met zich mee: wat heb ik dit jaar juist gedaan, en waar gaat het naartoe?
Professioneel had ik een zéér goed jaar. We zijn met Mono bezig met de juiste UI/UX design projecten voor de juiste klanten, en daar ben ik blij om. Ik heb eindelijk kunnen werken aan een groot project in de medische sector waar ik al lang van droomde; en ook voor bestaande klanten in o.a. supply chain deden we interessant werk.
Het team is gegroeid met een heel aantal nieuwe gezichten wat een totaal andere dynamiek met zich meebrengt. Ik heb voor mezelf de transitie moeten maken van designer naar (deels) manager, van zelf het beste proberen te doen naar anderen het beste te kunnen laten doen. Dat betekent de juiste voorzetten geven, inzetten op persoonlijke groei en een omgeving creëeren waarin het beste werk kan gebeuren.
Ik zeg deels manager, want toch kan ik het niet laten om zelf te blijven ontwerpen en coden. Ik ben nog altijd erg geïnteresseerd in mezelf te blijven bijscholen over nieuwe design tools, technieken en de achterliggende technische aspecten. Ik gaf een workshop rond Figma en was heel erg bezig met het ontwerpen en documenteren van allerhande design systemen.
Ik heb nog altijd de droom om vlot wat Javascript en Python uit mijn mouw te kunnen schudden, maar ik vrees dat tenzij ik een radicale carrièreswitch naar developer maak het zal blijven bij het ietwat hobbyistische. Het blijft een vak apart.
Vanaf september — door de gemeenteraadsverkiezingen — kwam voor mij het thema politiek naar boven. Dit is de laatste maanden een actieve interesse geweest. Voor het eerst in jaren heb ik een abonnement op de krant genomen en lees ik actief het nieuws. Ik ga net iets verder en lees ook de bronnen waar het nieuws zich op baseert, zoals het recente verbindingsakkoord in Antwerpen. Ik vind het essentieel om een eigen mening te kunnen vormen op basis van wat er écht gebeurt en niet enkel op basis van berichtgeving. Een mening gebaseerd op feiten, en niet op (vaak slecht) onderbouwde meningen of oneliners op Twitter.
Eén van mijn professionele doelen is om het gebruik van computers menselijk te houden. Al te snel wordt technologie als een heilige graal gezien die allerhande menselijke problemen wel zal oplossen. Veel te vaak creëer je door het gebruik van het technologie een nieuw probleem dat het oude gewoonweg vervangt. Ik wil een juist gebruik van technologie, op een menselijke manier. Je kan technologie menselijk maken door aan de gebruikerservaring te werken, maar als de premisse verkeerd is, dan kan je nog zo lang aan de gebruikerservaring werken, het gaat niet helpen. En die premisse is vaak een politieke beslissing.
Daarnaast heb ik mij in mijn vrije tijd geamuseerd met films en met koken. De cinema werd bijna een vaste gewoonte – met de podcast als leidraad – tot het filmaanbod rond de nazomer opeens opdroogde. In de keuken heb ik een nieuwe waardering gekregen voor kwalitatieve ingrediënten, goed materiaal en eenvoudige gerechten. Ik kijk op een hele andere manier naar koken en bij uitbreiding naar eten dan enkele jaren geleden.
Met de klimaatcrisis in het achterhoofd zullen we anders moeten gaan leven, dat is duidelijk. Welke vorm dit zal aannemen weet ik nog niet. Als vleeseter, autobezitter en vliegtuiggebruiker ben ik mij bewust dat ik deel ben van het probleem. Ik kan me niet ontdoen van de indruk dat vele zogezegd “ecologische” iniatieven niet zo ecologisch zijn als we zouden denken. Een punt om te bestuderen in 2019.
Ik wens iedereen rond deze periode genoeg rust, tijd met familie en vrienden, om dan na een fijne oudejaarsavond 2019 in te gaan met nieuwe energie en volle goesting. Santé!