(Deze post heb ik geschreven begin november 2021. Ik publiceer ‘m vandaag als extra context voor de nieuwsgierigen bij Zoektocht deel 2.)

Mijn jaar is meestal opgedeeld in stukjes, waar ik eigenlijk vooral in één lijn naar iets toe werk, om dan weer een nieuw stukje te beginnen.

Er zijn momenten waar er een stukje eindigt en een nieuw stukje begint, zoals er nu net een thuisfeestje was dat ik organiseerde, dat het najaar netjes in twee delen breekt.

Het begin van elk stukje komt met vragen: wat gaan we nu eigenlijk doen? Waar gaan we onze tijd insteken? Wat is er belangrijk voor mij? Die vragen zijn er altijd, maar met het stopzetten van Mono komen die nu wel harder naar boven.

Ik heb enkele freelance projecten waar ik aan werk, maar ondertussen denk ik verder na over wat het professioneel moet worden. Het ene project is een open design systeem waar ik met ex-collega Emily op werk.

Het andere is een website en app waar we op technisch vlak Svelte gebruiken, met een heel interessant en slim team. Ook hier werk ik aan met ex-collega Marina.

In een vorige blogpost schreef ik dat ik een goed project zocht, maar een project is misschien niet de juiste verwoording. Eigenlijk zoek ik — denk ik — naar wat mijn volgende onderneming kan worden. Hoe werkt dat… eens zelfstandig, altijd zelfstandig?

Het moet interessant zijn, ik moet er heel veel mee kunnen bijleren, en het moet natuurlijk commercieel leefbaar zijn.

Ik heb in mijn zoektocht al enkele dingen overwogen. Er was een droomjob, waar de sollicitatie niet gelukt is. Ik had ook de optie om te ondernemen binnen een bestaande structuur, maar het is moeilijk om een bedrijf te vinden die matcht qua cultuur.

Een andere optie die vaak door mijn hoofd gaat is een nieuw agency; maar ik zie niet in hoe ik de factoren waarom we met Mono gestopt zijn meteen zouden veranderen.

Ook vind ik dat momenteel de markt helemaal niet interessant is (en toch zeker niet in België). Ik ga daar niet te veel over uitwijden, maar ik denk dat er een grote mismatch is tussen wat er moet gebeuren om een software project succesvol te maken, en waar klanten naar op zoek zijn. De term UX is ook al jaren helemaal mismeesterd.

Het goede is dat ik nu eens lekker veel tijd heb en weinig verplichtingen, en geen bedrijf om voor te zorgen. Dat geeft me wat vrijheid die ik gewoon niet heb als ik terug voor een bedrijf zou gaan. De komende tijd wordt een tijd van dingen bijleren, eens wat meer tijd voor mezelf te nemen, en me voor te bereiden op een nieuwe fase.

Ik ga eens goed en lang op verlof gaan. De laatste keer dat ik langer dan twee weken op verlof ben geweest is ook al weer vier jaar geleden. Ik ben Spaans aan het leren, ik heb wat tijd om meer te sporten.

Meestal leidt een tijd van bezinning een nieuwe fase in. Dat was zo toen ik op mijn 18 naar de VS ging voor enkele maanden, dat was zo met Japan rond mijn 26. Zit hier een acht-jarig patroon in?

Ik hoop mijn zoektocht af te ronden met een interessant idee waar ik helemaal voor wil gaan. ¡Hasta próxima!