Het is me al wel een fietsweek geweest. Vorige week dinsdag ben ik voor de eerste keer “Bosques” gaan doen, dat wil zeggen: gaan fietsen in Bosques de las Lomas. Vandaag was ik er opnieuw en ik moet zeggen: damn, dit is toch wel de eigen grenzen verleggen.

Hier in Mexico-Stad heb je een aantal fietsclubs. Die vertrekken vroeg in de ochtend voor een ritje. Je kan als je wil elke dag wel met een fietsrit meedoen.

Je hebt voor zover ik weet de clubs van de winkels (People for Bikes, The Service Course), van een koffiezaak (Rutas café) en dan een paar aparte clubs.

Ze adverteren hun ritten op Instagram. Het enige dat je moet doen is opdagen en meerijden. Vandaag ging ik mee met Compitas Cycling team.

In januari kocht ik mezelf een koersfiets en begon ik met de “social ride” van Rutas Café. Dat is een toertje in het Chapultepec park op de kaart hieronder. Je gaat een 5 tot 7-tal keer rond het park, en dan zijn er een aantal technische oefeningen om je fiets te leren kennen. Ideaal voor een beginner.

Wat ik ook veel doe is op zondag de ciclothon gaan doen: er wordt dan een 40-50km wegen in de stad vrijgemaakt voor fietsers om naar hartelust te fietsen. Dat is leuk, maar je moet wel bijzonder veel stoppen. Een goeie oefening voor de klikpedalen maar echt moe wordt je er niet van.

Na een 10+ keer naar de social ride te gaan en een 10+ keer de volledige ciclothon te rijden wou ik graag eens iets anders en uitdagender.

In augustus was ik even in België en checkte ik een stukje Ronde van Vlaanderen. Dat sterkte me om eens iets méér te proberen. Het klimmen in en rond Oudenaarde smaakte naar meer.

Nu, de twee ritten die ik erop heb zitten waren wel héél wat uitdagender dan ik verwacht had: een 600-tal hoogtemeters (ouch), een paar super snelle stukken… je moet je hoofd erbij houden. Het klimmen is niet evident maar de ontlading als je snel de berg afknalt is een geschenk.

Mijn truukje vandaag was tellen tot 60 en blijven trappen, maar soms stond de mentale teller op 80+ en was ik nog altijd aan het trappen. Ik ben één keer moeten afstappen wegens te steil; en nog één keer moeten afstappen wegens probleempje met de ketting. Dat kan beter.

Ook nog: het is hier fietsen op 2240 meter, dus een klein beetje “permanente hoogtetraining” ook.

Nu werken aan die betere fietsbenen…