Vandaag ging het over een tweede Twitter account. Een collega ging nogal fel van leer tegenover haar overheid en besloot dat dat toch niet helemaal pastte, op een account die gelinkt kan worden aan het professionele.
Een tijd terug had iemand die ik ken een slotje gezet op zijn Twitter omdat hij aan het solliciteren was.
Interessant gesprek vind ik dat: waar ligt de grens? En vooral: kan je jezelf in twee splitsen? Ik blog hier op mijn blog zowel in het Nederlands als in het Engels. Op mijn Twitter account zet ik ook regelmatig zaken in de taal waarin dat natuurlijk aanvoelt.
Dat zal ongetwijfeld wel wat mensen afschrikken, maar echt: who cares?
Moet ik een aparte Twitter account starten voor Belgische politiek, eentje voor tweets in het Nederlands, en eentje waar het enkel gaat over design & front-end?
Ik heb al een aantal mensen dat pad zien opgaan, van 2 accounts, en dat werkt volgens mij gewoon niet. Ik denk niet dat je jezelf mentaal in 2 moet opsplitsen. En het lijkt me ook zeer verwarrend voor je volgers. Stel dat iedereen dat begint te doen, zo 2 of 3 accounts?
Voor mezelf zou ik dat gewoon vermoeiend vinden. Ik vind ook dat je jezelf niet zo serieus moet nemen. Het is máár een Twitter account.
Ook al willen genoeg mensen je aansporen dat je online een merk aan het opbouwen bent, met goedbedoelde tips enzovoort; laat het gewoon. Wees jezelf!
1 Comment
“Het is máár een Twitter account.”
Heel nuchter van je Johan. Ik denk vaak dat mensen het een beetje te serieus nemen en zich gaan vereenzelvigen met hun online accounts. Ik zie ook bij jongere mensen dat dit zelfs kan doorslaan: ze wórden hun online persoonlijkheid.
Misschien moeten mensen vaker laten weten dat het allemaal niet zo zwaar en serieus is.
Dit was dan ook máár een reply ;-)