Johan Ronsse

  • Home
  • Projects
  • Blog
  • Cloudbestanden

    January 23, 2021 - Posted in apple computers macos workflow

    iCloud was in het begin een beetje brak, maar nu werkt het prima.

    Op dit moment zorgt het ervoor dat ik praktisch zonder nadenken op 3 verschillende computers kan werken. Mijn notities blijven in sync; mijn desktop blijft in sync. Voor design werk is er Figma. Het enige dat niet gesynced is, zijn mijn front-end projecten, maar dan doe ik gewoon een snelle checkout van Github.

    Ik heb nu wel de slechte gewoonte gecreëerd om bijzonder veel dingen in mapjes op mijn desktop te zetten. En daar gaat het soms ook wel mis qua interacties. Vanuit een space-saving perspectief op SSD harde schijven is er ook een feature om bestanden in de cloud te zetten.

    Maar als je dan aan het organiseren bent, kan je ze niet verplaatsen, want je moet ze vaak eerst downloaden om te zien wat het is. En dan zit je even in een schemerzone waar je wel een hele snelle computer hebt, maar een iets trager netwerk, en je mag wachten. Stopped in your tracks.

    Je gloednieuwe M1 chip gaat dan niks helpen. Een oplossing is een gigantische SSD kopen en geen gebruik maken van die feature.

    Een andere denkpiste zou kunnen zijn dat je alles in de cloud zou kunnen doen, bv. op Google Drive. Maar ik vind dat ik daar helemaal niet productief ben. Op macOS ben ik bij administratief werk regelmatig tientallen bestanden aan het verplaatsen, batch renaming aan het toepassen e.d.;

    Als je op Google Drive één bestand naar een andere map wil verplaatsen, krijg je al een dialog of je echt zeker bent. Die je dan ook weer niet kan af zetten, voor zover ik weet.

    Ik vind op Google Drive documenten organiseren een complete ramp. Als ik in een document zelf zit, dan weet ik niet goed hoe ik vlot naar de map moet gaan waar dat document in zit. Enkel een lijstje recent files doet het niet voor mij; ik moet echt zaken kunnen organiseren in mappen, anders komt het niet goed.

    Ik zal maar niet beginnen over “de iPad als productivity device” zeker ;)

  • Jobs! Senior designer gezocht.

    January 12, 2021 - Posted in hiring jobs mono

    Wij zoeken bij Mono een senior UI/UX designer.

    Ik ga deze blog post niet op Twitter posten, ik heb mensen daar al genoeg gespamd de laatste dagen. Dus de enige mensen die dit bericht zullen zijn zijn waarschijnlijk de old-skoolers die nog weten wat een RSS feed is en “hun feeds lezen”. Ik doet dat zelf nog altijd… tegenwoordig via FeedBin.

    Vacature alhier.

  • De Afspraak op Vrijdag, 8 januari

    January 9, 2021 - Posted in belgische-problemen de-afspraak politiek

    Als je geïnteresseerd bent in politiek, dan is de Afspraak op Vrijdag van gisteren wel de moeite. Het had eigenlijk over de Amerikaanse politiek moeten gaan en wat er deze week gebeurd is in de VS, maar het werd uiteindelijk weer de grote Bart de Wever-show, maar gelukkig met een goeie sparringpartner: Liesbeth van Impe. Respect voor die vrouw en het tegengewicht dat ze kan bieden.

    We weten dat de N-VA, niet in de federale regering, in een moeilijk parket zit. En ook al zijn het nog geen verkiezingen, de permanente verkiezingsshow blijft door gaan.

    Meneer De Wever weet waar zijn kiespubliek zit: bij Vlaams Belang. Hij heeft al 17 jaar de kans gehad om te bewijzen dat een rechts-liberaal beleid met een onafhankelijk Vlaanderen zou kunnen werken, maar hij heeft nooit genoeg aan de knoppen gezeten om effectief iets te kunnen veranderen, dus de plaat blijft hangen: het is een systeemfout.

    We moeten het systeem veranderen, en dan pas kan er iets veranderen. Dat heeft hij al uitgebreid kunnen komen vertellen in de media, ook al claimt hij zelf dat hij geen podium heeft.

    Wat kregen wij als kijkers te zien gisteren? Een soort rare redenering waar ik eigenlijk niet aan uit kan. Ik denk dat het soms een beetje clasht in De Wever zijn hoofd als het gaat over zijn echte mening tegenover de mening waarmee hij een bepaald kiespubliek wil terugwinnen.

    Luister eens naar dit fragment:

    De bon ton, die opinion chic altijd, over migratie, over legalisering van drugs, over klimaat,.. waarbij veel mensen aan de onderkant van de samenleving de prijs voor betalen.@Bart_DeWever in #deafspraak #opvrijdag pic.twitter.com/voNUPJX91w

    — De Afspraak (@deafspraaktv) January 8, 2021

    In één minuut somt hij een soort niet-exhaustieve lijst van mensen op die misnoegd zijn en zich mogelijks niet gerepresenteerd voelen.

    Met veel bokkesprongetjes eindigt hij bij een verwijzing naar Vlaams Belang dat op internet rechtstreeks aan klantenwerving gaat doen. Een vreemd verwijt als je weet dat de N-VA één van dé big spenders is om partijdotaties naar social media ads te laten vloeien.

    Maar wat gaat de N-VA nu doen om die misnoegde kiezer te helpen? Voor Bart de Wever blijft het antwoord het confederalisme. Er volgde een domme discussie over of België al dan niet een democratie is.

    Ik zie echt geen logische link vinden tussen wat Bart de Wever zelf de onderkant van de maatschappij noemt en hoe De Wever zijn confederalisme de problemen die zich daar afspelen gaat oplossen.

    Die twee verhalen, het winnen van de Vlaams Belang-kiezer en de hervorming van het land, die passen eigenlijk totaal niet bij elkaar.

    Het ene is een institutioneel verhaal dat gaat over efficiëntie, over autonomie, en specifiek voor de N-VA (en veel Vlaams Belangers…) ook over identiteit. Daar kan je allerhande stellingen over innemen; ik geloof persoonlijk niet dat de N-VA oplossing dé oplossing is, en ik denk eerder dat we bewegingen moeten maken als land om Vlaanderen en Wallonië dichter bij elkaar te brengen, en niet verder. Een federale kieskring zou daar één van zijn.

    Er is geen denklijn te volgen in heel Bart de Wever zijn redenering, buiten een soort heel broos opportunisme. Whatever dat de Vlaams Belang kiezer kan terugwinnen. Vandaag de boosheid van de burger. Morgen migratie. Ook al moet je daar supervreemde redeneringen voor bijeen knutselen. Ik hoop dat genoeg mensen inzien dat het wel heel kunstelig wordt, en weinig geloofwaardig.

  • Dubbele persoonlijkheid

    January 5, 2021 - Posted in nederlands opinie rant - 1 comment

    Vandaag ging het over een tweede Twitter account. Een collega ging nogal fel van leer tegenover haar overheid en besloot dat dat toch niet helemaal pastte, op een account die gelinkt kan worden aan het professionele.

    Een tijd terug had iemand die ik ken een slotje gezet op zijn Twitter omdat hij aan het solliciteren was.

    Interessant gesprek vind ik dat: waar ligt de grens? En vooral: kan je jezelf in twee splitsen? Ik blog hier op mijn blog zowel in het Nederlands als in het Engels. Op mijn Twitter account zet ik ook regelmatig zaken in de taal waarin dat natuurlijk aanvoelt.

    Dat zal ongetwijfeld wel wat mensen afschrikken, maar echt: who cares?

    Moet ik een aparte Twitter account starten voor Belgische politiek, eentje voor tweets in het Nederlands, en eentje waar het enkel gaat over design & front-end?

    Ik heb al een aantal mensen dat pad zien opgaan, van 2 accounts, en dat werkt volgens mij gewoon niet. Ik denk niet dat je jezelf mentaal in 2 moet opsplitsen. En het lijkt me ook zeer verwarrend voor je volgers. Stel dat iedereen dat begint te doen, zo 2 of 3 accounts?

    Voor mezelf zou ik dat gewoon vermoeiend vinden. Ik vind ook dat je jezelf niet zo serieus moet nemen. Het is máár een Twitter account.

    Ook al willen genoeg mensen je aansporen dat je online een merk aan het opbouwen bent, met goedbedoelde tips enzovoort; laat het gewoon. Wees jezelf!

  • Best of 2020 – 5. Games

    December 29, 2020 - Posted in games recommendations side-projects

    For me, one of the gaming themes of 2020 was: stream, don’t own. Being surprised by Google Stadia’s performance and then subsequently seeing the evolutions in PS Now’s offering I was happy to try out a bunch of games, then stick to the ones I liked, streaming them to get to play quickly – instead of waiting for hundreds of gigabytes to download. I hope this trend continues in 2021.

    Hades (PC)

    Having discovered the roguelike/roguelite genre through Dead Cells, I went on to try Hades, and had a lot of fun playing it.

    This game turned out to be a lot deeper than I thought it would be. The awesome art style, animations and gameplay make this my top pick for game of the year.

    Dead Cells (PS4 – PS Now)

    I really enjoyed this game: the pixel art style, the fast-paced action, the progression, the little bits of humor. A+, would recommend.

    Orcs Must Die 3 (Stadia)

    When Google Stadia released, I discovered this tower defense meets FPS style game. It’s pretty fun and it was a good test to see what Stadia was all about.

    Tony Hawk’s Pro Skater 1+2 (PS4)

    How could I resist to this blast from the past? I enjoyed playing through this remake, which was done incredibly well (except for the menu UI which is utterly confusing)

    iRacing (PC)

    I’m not a hardcore sim enthusiast – not like some buddies who train for hours to an end. But I do enjoy the realistic driving in iRacing from time to time.

    You can fly to your house in Microsoft Flight Simulator 2020, alpha  starting this month | PCGamesN

    Microsoft Flight Simulator (PC)

    A late addition to the “best of” list. I picked this up during the Christmas holidays, and had a good time learning to fly. The detail in the cockpits is amazing.

    The way that you can fly over your own town and see a semi-accurate environment generated from satellite photography – the data streamed over the web – is nothing short of a technical masterpiece.


  • Best of 2020 – 4. Series

    December 27, 2020 - Posted in recommendations series side-projects

    The Mandalorian (Disney+)

    At first I didn’t get it. I watched the first episode of the first season and didn’t get what the fuzz was all about. But from the second episode, a story starts unfolding. The Mandalorian is wonderful when watched on a big screen – the compositions are both detailed and at the same time peaceful. It is a technical and visual marvel. My top pick for the best series of 2021.

    Unorthodox (Netflix)

    A short series about a Jewish girl breaking free from a very strict Jewish community. I thought this was really great and I was surprised it was over so quickly. Still worth a watch.

    Borgen S1-S3 (Netflix)

    This series follows fictional Danish politician Birgitte Christensen. This is good fun.

    Afterlife S2 (Netflix)

    Some people find this too depressing but I love this Ricky Gervais creation.

    Mythic Quest: Raven’s Banquet (Apple TV)

    A comedy series about a game development company, what’s not to love?

    Ted Lasso (Apple TV)

    An uplifting small-scale story to binge and then just be happy about.

  • Best of 2020 – 3. Films

    December 24, 2020 - Posted in film recommendations side-projects

    The big releases of this year were all delayed. I would love to see Dune and the new James Bond.

    Streaming services that were already on the rise became a primary way of viewing series and films.

    I find myself juggling subscriptions to Streamz, Disney+ and Netflix to see what I want to see, on top of paying for an ad-free YouTube experience. I’ve enjoyed some movies this year but I miss the real cinema experience.

    Here’s my top picks for 2020 when it comes to full-length films.

    Hamilton – What a great musical. I didn’t even know I liked musicals. I listened to the soundtrack for days. This is such a deep work of art.

    Portrait of a Lady on Fire – This is a powerful, slow film. A beautiful piece of cinematography that slows you down a bit and makes you think.

    Uncut Gems – A chaotic film with a very distinct style – and it’s specifically that frantic style that made it stand out for me.

    Monos – Just like Portrait of a Lady on Fire this is a film you have to sit down for, put your phone the farthest you can, watch on the biggest screen possible and just get yourself drawn in. The soundtrack is magnificent.

    Knives Out – A fun well-crafted murder mystery movie.

  • Best of 2020 – 2: Music albums

    December 24, 2020 - Posted in music recommendations side-projects

    2020 was a year without any live shows and few music discoveries. I didn’t spend much time actively searching for new music to listen to. It’s only just now, near the end of the year, that I am discovering new things.

    I thought I was done with festivals but if 2020 taught me anything is that I can’t wait to see a good live show again.

    Here’s my favorites:

    • Taylor Swift – Folklore
    • Charli XCX – How I’m feeling now
    • The Slow Rush – Tame Impala
    • Alexandra Savior – The Archer
    • The Strokes – The New Abnormal
    • Mac Miller – Circles
    • Freddie Gibbs – Alfredo
    • Katie Von Schleicher – Consummation
    • High Hi – Firepool

    P.S.: “Best of” is a little different this year, see the previous post.

  • Best of 2020 – 1: Intro

    December 20, 2020 - Posted in side-projects - 1 comment

    I’ve published a “best of” project for the past 3 years:

    • 2019
    • 2018 (sorry, SSL seems broken on this one)
    • 2017 (here too)

    All of these were mini-websites where I used the concept of “best of” list to explore some new technologies or web design techniques. All of these also have blog posts in which I talk about how these sites were made.

    As I am planning a new creative side project that is going into a different direction, my efforts are going to go there. During the year I did gather some content for my “Best of 2020” project.

    I even made some preliminary designs. But I know this goes by now: I will spend half of my Christmas holidays making this website, going into some kind of rabbit hole of trying to make it the best I can. I know this because I already did it 3 times.

    This image hit home a few days ago:

    Image

    So in order to avoid the situation I am going to cut myself some slack… and release what I have as blog post content instead. This means the best of 2020 won’t be a website but just a few blog posts.

    Which I will hopefully publish soon. Enjoy your Sunday!

    RIP design
  • Nieuw Apple gerief? Neuh, doe mij maar het oude.

    December 17, 2020 - Posted in apple consuminderen rant - 1 comment

    Ik word zo’n oude, conservatieve ***.

    Ik was een tijd geleden heel even geïnteresseerd in die nieuwe iPad Air, maar eigenlijk boeit het niet. Ik gebruik mijn oude iPad toch alleen maar om YouTube of F1 op te kijken.

    Na 10 jaar kan je met een iPad nog altijd niet veel productiefs doen, tenzij je de duurste neemt en hem als computer gebruikt met meerdere accessoires van €100-€300+ euro (en dan nog…)

    Ik heb 2 seconden gedacht over zo’n Mac M1, maar eigenlijk, die 16″ die ik kocht is relatieve zooi t.o.v. de kost. Ik laat Apple nog wel even doen, in plaats van beta tester te zijn voor een nieuwe generatie processoren (Ik ben er zeker van dat ik wel een workflow heb die niet gaat werken daarop. Ik zeg maar iets: Parallels).

    Een nieuwe iPhone? Mijn iPhone 8 doet het wel goed. Het mini aspect zou me nog kunnen verleiden aan de nieuwe, maar zo mini vind ik die nu ook weer niet eerlijk gezegd.

    Die nieuwe headphone ziet eruit als een beha in een doosje en weegt te veel.

    Wat betreft de watch heb ik al lange tijd geleden beslist dat ik geen extra notificatie apparaat wil.

    Het extern scherm dat Apple uitbracht is veel te duur.

    De Mac Pro was al een speciaal, duur geval, voor heel specifiek gebruik, en is nu geen goede koop meer (als het die al ooit geweest is voor mijn werkprofiel) dankzij het verhaal rond de nieuwe chipset. 

    De Mac Mini, mja, ik heb al een iMac met een goed scherm. Er is niet echt een reden.

    Ik hou het allemaal in het oog, maar, ik laat het Apple gerief voor wat het is, en ik denk: Johan, wees gewoon tevreden met wat je al hebt. Nieuw is niet altijd beter.

← older
newer →
  • ©2025 Johan Ronsse
  • X
  • Mastodon
  • Portfolio 2024